“I have a dream en dat is het winnen van de POPgroningen Talent Award.” roept zanger Erik Mey nadat Desert Dead Cops te horen heeft gekregen dat zij en Jael door zijn naar de finale van de popprijs. De POPgroningen Talent Award is neergestreken in stad Groningen en zorgt op de eerste halve voor een volle bovenzaal in Simplon.
De vier acts die vanavond de jury willen overtuigen van hun kunnen behoeven geen introductie. Als Danski de avond als presentator inzet en Roberto Tan op het podum aankondigt mag het publiek van Danski nog 5 stappen naar voren doen. Voor Tan is dit kennelijk niet genoeg en neemt het publiek mee in een hip-hop act dat bestaat uit crowdparticipation, grappen en een eerlijke jongen die zichzelf verkoopt. De korte nummers lijken meer op een verzameling van snippets en zorgen hierdoor voor veel stiltes, die het publiek onrustig maken. De volle nummers aan het eind van de set zorgen dan ook voor een goed opgewarmd publiek. Het blijft dan jammer om te zien, dat Tan slechts vijftien van de twintig minuten vol weet te maken.
Ten opzichte van de voorrondes wordt Jael bij de halve finales vocaal bijgestaan door een achtergrondzanger en -zangeres. De backing vocals zijn een toevoeging in de al zo goed opgezette band. Over alles lijkt nagedacht te zijn: rechts van het podium de strakke ritme sectie, links de speelse en muzikaal interessante lead, de choreografie voor de backing vocals en natuurlijk goed in het oor liggende pop/rock nummers. Wel mag er worden afgevraagd of er over de podium presentatie van zangeres Jael wordt nagedacht: als tijdens het tweede nummer de backing vocals ook een prominente plek op het podium krijgen is er van de aanwezigheid van de zangeres weinig meer te bekennen.
Joviaal, vlot en soms wat naar studentikoos neigend presenteert Desert Dead Cops haar set voor de jury. De heren weten hoe zij hun Americana nummers moeten verkopen, alles aan de set is zoals het hoort te zijn, maar daar blijft het ook bij: podium presentatie waarbij iedereen zijn ruimte krijgt en degelijke composities die overtuigend overkomen. Aan het einde van de set wordt het publiek nog gevraagd om mee te zingen tijdens het laatste nummer. Hierdoor wordt de set van 20 minuten overschreden, hetgeen zelfs onprofessioneel overkomt tijdens de showcase.
Als het gaat om publieksreactie, dan weten the Horrible Twunts zich weer optimaal te presenteren. De metal-core van de heren zorgt voor knikkende hoofdjes links en rechts en in het midden een mosh-pit. De tempo wisselingen horen uiteraard bij het genre, maar komen goed en divers over naar het publiek. Wel is het zo, dat op sommige momenten dit als een brei aan geluid overkomt waarbij voor de band zou moeten gaan gelden dat ‘less’ zeker ‘more’ is. Overall zet de band een goede set weg en laat een sterke indruk achter op het publiek.
Voor de vijf koppige jury is het na the Horrible Twunts tijd om de zware beslissing te maken over de finale plekken. Een aantal keren wordt er op de deur geklopt: “zijn jullie er al over uit?”. Het antwoord is dan iedere keer: “nee”. Maar als uiteindelijk de jury terug is en bekend maakt, dat Jael en Desert Dead Cops door zijn is er kennelijk ook verdeeldheid in de zaal. Eigenlijk kun je dan maar een ding concluderen: de acts hebben zich vanavond optimaal gepresenteerd en zo hoort het!
De tweede halve finale vindt 29 maart plaats in Simplon.
Voor meer informatie: http://www.facebook.com/POPgroningen?sk=events
Tekst: Bastiaan Nijbroek
Fotos: www.andre-eggens.com
