Groningen – Bij het starten van de avond stond een ding vast: De jury, bestaande uit Richard Postma (SimplonUP), Laurens Dijkstra (wishfulmusic), Karlijn Profijt (Grunnsonic, Local Heroes podium Bevrijdingsfestival) Marije Brouwer (Oosterpoort) en Marinke Kerkhoff (Vera Downstage), zouden een enorm zware kluif krijgen met het kiezen van de twee winnende acts voor deze halve finale. Simplon stond tot de nok toe vol met trouwe fans van de bands, pers en muziekliefhebbers, iedereen in afwachting van hun favoriete act of vrienden.
Model Depose startte de avond met een erg sterke presentatie. Het optreden was lekker over de top, op een manier die de jaren ’80 siert. Het was te horen waar deze band zijn mosterd vandaan haalt, maar ze wisten zeker er een eigen sound van te maken. Bij het laatste nummer ging het helemaal los. Het serieuze van de sferische opening leek in geen velden of wegen meer te bekennen met deze enthousiaste lachebekken op het podium. Erg dansbaar! De jury was van mening dat bepaalde trucjes soms net iets té gelikt waren, waardoor het optreden bij vlagen de natuurlijke schwung wat miste.
Meadowlake wist net als bij de voorronde het publiek meteen stil te krijgen en mee te nemen op een kabbelende droom van plezierig geluid. Een uniek geluid voor een Groningse band, werd er zelfs gezegd. Het optreden draaide volledig om de muziek, geen afleidingen in presentatie of gesprekken tussendoor, dit was plezierig en pastte goed bij de muziekstijl. De band kreeg als tip vooral veel te repeteren en op onderzoek uit te gaan met hun instrumenten, om er zo nog meer uit te halen.
Orange Skyline spatte met hun jonge enthousiastme van het podium af. De brutale uitstraling van de heren had duidelijk zijn uitwerking op het publiek, dit werkte zeer aanstekelijk. Er was een goede samenzang tussen de twee gebroeders, wat erg leuk was om naar te luisteren en naar te kijken. Het blijft een aandachtspunt bij de heren dat ze in hun enthousiasme toch regelmatig wat minder strak spelen. Los hier van is het een duidelijk concept qua muziek en stijl en leveren de heren ook precies dit, zonder al te veel verassingen.
Last maar zeker niet least, waren de heren van View for a Day. Door de jury omschreven als technisch de beste muzikanten van de avond. Ook de act met de meeste fans in de zaal. Sterk samenspel en sterke composities. Enkele nummers zouden het niet slecht doen op de radio. Vooral het eerste en het laatste nummer bleven in ’t hoofd hangen en kregen het publiek mee. Leuk om te zien hoe de mannen erg hard hadden gewerkt aan uitbreiding van hun repetoire. Al was bij de nieuwe nummers wel te horen dat de snaren nog minder vaak op deze manier door de vingers van de heren waren gegleden. Als groeitip gaf de jury mee om te streven naar het ontstijgen van het lokale bandjesniveau, vol aan de bak dus met de band. Het maken van een praktisch battleplan zou hierbij zeker kunnen helpen, concrete doelen stellen en vervolgens hard werken om die doelen te bereiken.
Zoals wel te merken is aan bovenstaande commentaren, had de jury een zware dobber aan het kiezen van de twee finalisten. Na een lang juryberaad viel de keuze op Meadowlake en Orange Skyline. Deze twee bands zien we 19 april terug in de finale, die plaats vindt in VERA.
