De derde en laatste dag van Grunnsonic wordt afgesloten met zowel intieme als extreme optredens. De bovenzaal van Café The Crown staat net als donderdag in het teken van singer-songwriters. Hoewel hij zijn band heeft meegenomen, start Martyn Ell solo. Zijn set hij intiem, zichzelf zachtjes begeleidend op akoestische gitaar. Als zijn band zich later bij hem voegt, wordt het een swingend geheel, tot genoegen van het overwegend jonge publiek.
Als Joëlle Smidt rond tien uur aantreedt, is The Crown nog steeds goed gevuld. Het grote publiek zal haar kennen van Giel Beelens televisie-zoektocht De Beste Singer-Songwriter Van Nederland, maar op de hoek van het Gedempte Zuiderdiep toont ze aan sindsdien niet stil te hebben gezeten. Met haar prachtige stem snoert ze het toegestroomde publiek de mond en laat hun aandacht haar geen moment ontglippen.
Afzonderlijk van elkaar al zo mooi, maar als afsluiter bewijzen Edo de Vlieger & Eva Waterbolk dat ze samen nog zoveel leuker zijn. Cynisch, met veel zwarte humor en creatieve composities is het verband met kleinkunst snel gelegd. Met de cover van Nick Cave en Kylie Minogues ‘Where The Wild Roses Grow’ laten ze de afgeladen zaal zien over een bijzondere chemie te beschikken.
Dan De Walrus, waar een ander geluid door de speakers blaast. Bláást inderdaad, want aan stevig gitaarwerk geen gebrek aan de Pelsterstraat. Dat valt nog mee bij Santa Fé, het garagepop-project van Ben Wennekers, ook bekend van Vox Von Braun en Avery Plains. Garagerock nummers wisselen ze af met psychedelische nummers overspoeld met een golf surfpop. Een veelbelovend begin van de avond. Dat zal het publiek ook gedacht hebben, gezien de kroeg al behoorlijk vol staat.
De punkrockers van Hoist the Colours betraden als tweede het podium. Met vrolijke nummers en een enthousiaste drummer werden we even meegenomen in de tijd naar een zonovergoten Californië waar iemand op het idee komt om onder een kleinehouten plank wielen te zetten en leegstaande zwembaden te misbruiken voor sicke tricks.
Geen nostalgie voor punkband Fake O’s. Zij zetten een korte en intense show neer waarbij ze je in de moshpit van het hier en nu rondslingeren. Na weer bijgekomen te zijn van de chaotische eenvoud van de Fake O’s is het de beurt aan Uhgah? Wugah! Geen moshpit maar aandachtig luisterend en kijkend publiek.
Een hoge mate van instrumentbeheersing hoeft niet altijd te betekenen dat je dan ook maar gelijk avant-gardistische progressieve speed-fusion moet gaan maken. Nee, Uhgah? Wugah! speelt in dienst van de muziek en weet met snelle riffs, complexe ritmes en interessante composities een mix van uiteenlopende muzikale stijlen te brengen die moeilijk in een hokje is te plaatsen.
Aan de Grote Markt, boven De Drie Gezusters, is De Etage toegevoegd als nieuwe Grunnsonic locatie. Hier spelen View for a Day, Animal Antics en Sprokkelhout, waarvan radioshow Echt Erik, met een mobiele studio in het pand, live verslag doet. View for a Day begint de avond en doet dit voor in grote getale aanwezig publiek. Maar goed ook, want de band heeft een flinke lichtshow en camerateam uit de kast getrokken om beelden te schieten voor een aankomende videoclip. De alternative pop van de band valt goed in de smaak bij het enthousiaste publiek, dus met de videoclip zit het wel snor. Animal Antics neemt moeiteloos het stokje over en ook bij deze band is het in De Etage volle bak. Funky pop/rock nummers en een goed geluid zorgden voor een overtuigende set. Niet voor niets dat ze al bij 3FM te gast waren en nu Grunnsonic rocken. Het is niet zo druk bij Sprokkelhout, wellicht dat het optreden van Kensington op de Grote Markt er iets mee te maken had. Desalniettemin zetten de jongens een hele sterke show neer. Vol overtuiging en enthousiasme speelt de band er op los.
Net als donderdag is Buckshot afgeladen vol, waarbij The Rising Sun een flinke schare vrienden blijkt te hebben opgetrommeld. Deze Kunst & Media studenten spelen opzwepende reggaerock, en doen dat vol overgave. Nieuw in het gezelschap is trompettist Tobias, die samen met Daniëlle (saxofoon) de blaassectie vormt. Zanger Joey heeft een leuke interactie met het publiek, samen wordt een mooi feestje op poten gezeten. Hun zomerse geluid geeft het publiek energie, en Joey springt lekker mee met het publiek.
Waar The Rising Sun een nieuw bandlid introduceerde, staat The Given Horse onverhoopt met drie man op het podium in plaats van de gebruikelijke zes. Dat krijg je als je drummer vader wordt. Woensdag, tijdens de kick-off van de Energy stage op het Ebbingekwartier, lieten ze al zien een volwassen pop-rock sound neer te zetten die zo nu dan wordt verfraaid met een stevige bite. In deze akoestische setting blijkt eens te meer wat voor vaardige muzikanten hier op het podium staan. De dynamiek tussen oprichters Johannes en Marius gaat verder dan muzikale verbondenheid, ze maken grapjes over elkaar en tegen het publiek, wat de sfeer in de nog steeds bomvolle Buckshot tot grote hoogte doet stijgen. Een zeer geslaagde afsluiting van Grunnsonic aan het Zuiderdiep!
Foto’s door Mischa Veenema en Andrea Hooymans
